Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

« ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »


Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος μας εξηγεί πως οι άνθρωποι, που με την αποστασία μας είχαμε γίνει εχθροί του Θεού, ειρηνεύσαμε μαζί Του. Λέει λοιπόν ότι το έργο αυτό το επιτέλεσε ο Κύριός μας. Αυτός ειρήνευσε όλους εμάς, τους αποστάτες ανθρώπους, με τον Θεό Πατέρα μας. Με την ενανθρώπησή Του και το απολυτρωτικό έργο Του μας χάρισε τη συγχώρηση και τη σωτηρία μας. Τώρα πλέον, όσοι πιστεύουμε στον Χριστό, «ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν» (ΡΩΜ. 5, 1). Διότι ο Κύριος μας έχει ήδη οδηγήσει από την κατάσταση της εχθρότητας στην κατάσταση της Χάριτος. Όσοι βιώνουμε αυτή την κατάσταση δεν φοβόμαστε την οργή του Θεού, όπως οι άνθρωποι της Παλαιάς Διαθήκης. Βρισκόμαστε ήδη στην εποχή της Καινής Διαθήκης και της Χάριτος του Θεού.
Αντίθετα επειδή ζούμε την κοινωνία και την αγάπη του Θεού καυχόμαστε ελπίζοντας ότι θα απολαύσουμε την δόξα Του. Καυχόμαστε ακόμη και για τις θλίψεις μας. Διότι γνωρίζουμε ότι κάθε θλίψη που υπομένουμε καλλιεργεί σιγά-σιγά μέσα μας την υπομονή. Έπειτα η υπομονή αυτή θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε δοκιμασμένη αρετή, και αυτή με τη σειρά της θα μας γεμίσει με την ελπίδα στον Θεό και η ελπίδα αυτή δεν θα μας διαψεύσει ποτέ. «Ου μόνον δε, αλλά και καυχώμεθα εν ταις θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς ου καταισχύνει, ότι η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών δια Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν» (ΡΩΜ. 5, 3-5). Μέσα σε λίγες γραμμές ο Απόστολος Παύλος μας περιγράφει την ασύλληπτη αλλαγή που έφερε ο Κύριός μας στις σχέσεις των ανθρώπων με τον Θεό.
Τι όμως σημαίνει ειρήνευση με τον Θεό; Και πως μπορούμε να ζήσουμε την κατάσταση αυτή σήμερα; Ζούμε την ειρήνευση με τον Θεό, σημαίνει, ζούμε ζωή μετανοίας και αγάπης, ζούμε μέσα στην κατάσταση της Θείας Χάριτος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορούμε να ζήσουμε, η αδιάλειπτη σχέση μας με τον Θεό της αγάπης. Η κατάσταση της Χάριτος ουσιαστικά είναι μία εμπειρία που αρχίζει από αυτή τη ζωή και συνεχίζεται στην αιωνιότητα. Είναι μία κατάσταση που ζούμε ιδιαιτέρως μετά από μία ειλικρινή εξομολόγηση ή από τη βιωματική μας συμμετοχή στην Θεία λατρεία και πολύ περισσότερο στο Ποτήριο της ζωής, στην Θεία Κοινωνία. Για να ζούμε όμως μόνιμα μέσα μας αυτή την αγιασμένη εμπειρία της ειρήνευσής μας με τον Θεό, χρειάζεται πνευματική εγρήγορση και διαρκής αγώνας. Γιατί είναι πολύ εύκολο να χάσουμε αυτή την εμπειρία όταν είμαστε αμελείς και ράθυμοι.
Στη συνέχεια ο Απόστολος Παύλος περιγράφει το μεγαλείο της αγάπης του Θεού. Η αγάπη που έδειξε σε εμάς ο Θεός, λέει, εκχύθηκε και πλημμύρισε τις καρδιές μας. «Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών» (ΡΩΜ. 5, 5). Και είναι μοναδική η αγάπη που μας έδειξε ο Θεός! Διότι ενώ εμείς ήμασταν πνευματικά ασθενείς, ο Χριστός πέθανε για να σώσει εμάς τους αμαρτωλούς. Αυτό και μόνο το γεγονός αποδεικνύει την μεγάλη αγάπη του Θεού. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί κάποιος στην παγκόσμια Ιστορία, ο οποίος θα δώσει τη ζωή του για κάποιον δίκαιο συνάνθρωπό του. Και όμως ο Χριστός δεν πέθανε για κάποιους δίκαιους, αλλά για εμάς που ήμασταν γεμάτοι αμαρτίες, για να σωθούμε από την αιώνια κόλαση. Η αγάπη του Θεού είναι απεριόριστη. Θέλει όλους να μας σώσει. Όμως αυτό εξαρτάται και από εμάς, αν θέλουμε να σωθούμε. Γιατί έχουμε δημιουργηθεί με ελεύθερη βούληση.
Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσο πολύ μας αγάπησε ο Χριστός; Ο Απόστολος Παύλος παρομοιάζει την άπειρη αγάπη του Χριστού με ένα ποτάμι αστείρευτο, που πλημμυρίζει τις καρδιές μας. Ένα ποτάμι που εκχύνεται από τον ωκεανό της αγάπης Του στις καρδιές μας. Εκχύνεται σαν μύρο κάνοντας την ψυχή μας να ευωδιάζει. Και σε ποιους εκχύνεται η αγάπη του Θεού; Έχουμε σκεφθεί ποτέ ποιους αγάπησε ο Θεός; Εμάς που ήμασταν αρνητές και προδότες της αγάπης Του. Ο Θεός δεν έδειξε την αγάπη Του σε φίλους Του, αλλά σε εμάς τους εχθρούς Του. Και αυτό ακριβώς δείχνει το μεγαλείο της αγάπης του Θεού. Για τέτοιους αποστάτες θυσιάσθηκε ο Χριστός. Αλλά και από τον ουράνιο θρόνο Του, όπου κάθησε μετά την Ανάληψή Του, ως Μέγας Αρχιερέας εξακολουθεί να εκχέει διαρκώς την ανεξάντλητη Χάρη της αγάπης Του σε εμάς τους αμαρτωλούς και να μεσιτεύει για εμάς.
Αγαπητοί μου φίλοι, ο Θεός μας προσφέρει μία αγάπη που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να την κατανοήσουμε. Όπως πολύ ωραία παρατηρεί ο Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Καρδαμάκης:  «Αυτός ο Θεός, Θεός αγαθότητας και όχι δικαιοσύνης (Ισαάκ ο Σύρος), είναι που υπερασπίζεται τον άνθρωπο, που πληγωμένος από τον έρωτά Του ρίχτηκε στην περιπέτεια της αναζητήσεως του ανθρώπου για να μπορέσει και ο άνθρωπος να τον αναζητήσει και να τον βρει, να τον βρει και να τον αναζητά» (Πρόκληση για διάλογο, σελίδα 126). Σε όλη την αιωνιότητα θα προσπαθούμε να εξιχνιάσουμε την αγάπη του Θεού και θα λατρεύουμε όλο και περισσότερο τον Κύριό μας. Και αν αυτή την αγάπη του Χριστού δεν μπορούμε να την εννοήσουμε τώρα, πως θα μπορέσουμε κάπως να υποψιασθούμε πόση ακόμη αγάπη θα μας δείχνει ο Κύριός μας στην αιωνιότητα; Στον Χριστό που λοιπόν που μας αγαπά άπειρα, ας Του προσφέρουμε τη δική μας φτωχή αγάπη.
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου