Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

« ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ »

Στους καιρούς που έρχονται μας χρειάζονται εξ ίσου ο προφητικός ζήλος και έλεγχος, η αποστολική απλότητα, η αντιϊδρυματική θρησκευτικότητα των κατακομβών, ο θεολογικός πλούτος των Πατέρων, η ποικιλομορφία της ενωμένης Εκκλησίας (από την Δύση μέχρι την Αραβία), ο κλασικισμός της Ραβέννας, η σιωπή και ταπείνωση της ερήμου, η λειτουργική ευρωστία του Αγίου Όρους.
Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός
« Ποιμαίνοντες μετ’ επιστήμης », σελίδα 106.

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

« ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

«΄Ινα τι υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταις καρδίαις υμών ; » ( ΜΑΤΘ. 9, 4 ). Ενώ οι απλοί άνθρωποι θαύμασαν, αγαπητοί μου φίλοι, το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου από τον Χριστό, οι Γραμματείς καλλιεργούσαν πονηρούς λογισμούς. Τυφλωμένοι από τον εγωϊσμό δεν μπορούσαν να κατανοήσουν όσα θαύματα επιτελούσε ο Ιησούς. Από τους Γραμματείς έλειπε η απλότητα, η ταπείνωση και η ψυχική καθαρότητα. Για αυτά μας πληροφορεί το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Το θέμα των πονηρών λογισμών είναι φλέγον για εκείνους που αγωνίζονται πνευματικά. Οι λογισμοί βασανίζουν όλους τους ανθρώπους και γι’ αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με δύναμη και σύνεση. Τους πονηρούς λογισμούς δεν μπορούμε να τους αποφύγουμε, μπορούμε όμως να τους αποκρούουμε και να απαγορεύουμε την είσοδό τους στην καρδιά μας.

Οι πονηροί λογισμοί προέρχονται είτε από τον πονηρό διάβολο, είτε από την καρδιά μας. Οι πονηροί λογισμοί και πολύ περισσότερο η καλλιέργειά τους από μέρους μας, απομακρύνει τον Θεό από τη ζωή μας και παραδινόμαστε στον πονηρό. Κακία μεγάλη βγαίνει από τη ψυχή των δολίων Γραμματέων. Συκοφαντούν τον Χριστό και τον παρουσιάζουν ως καταλύτη του Νόμου, νεωτεριστή, φάγο και οινοπότη. Ο φθόνος και η υποκρισία ήταν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Γραμματέων. Αν και ήσαν σοφοί δεν μπορούσαν να κατανοήσουν μυστήρια, τα οποία ο απλός λαός κατανοούσε. Η πονηρία είχε σκοτίσει τελείως το μυαλό τους. Όταν καλλιεργήσει ο άνθρωπος πονηρούς λογισμούς σκοτίζεται και δεν μπορεί να κατανοήσει πράγματα που γίνονται γύρω του. Είναι μπερδεμένος και κατευθύνεται από τους πονηρούς λογισμούς του.

Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν με καχύποπτο βλέμμα και την πιο αγαθή συμπεριφορά. Παρεξηγούν κάθε λέξη, παρανοούν κάθε κίνηση, ομιλούν πάντα με υπονοούμενα και βλέπουν σε κάθε τι την πρόκληση. Άλλοι πάλι έχουν την τάση της καταστροφής, της εκδικήσεως και της κακότητας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι δυστυχισμένες υπάρξεις, που ζουν μέσα σ’ ένα κόσμο διαστροφής και πλάνης. Από την καρδιά τους εκπορεύονται οι διεστραμμένοι λογισμοί. « Ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκβάλλει πονηρά » ( ΜΑΤΘ. 12,36 ). Όταν στην καρδιά του ανθρώπου κυριαρχεί η αμαρτία, τότε κάθε σκέψη είναι πονηρή. Αντίθετα όταν στην καρδιά βασιλεύει ο Θεός, τότε και οι λογισμοί θα είναι καθαροί. Ότι καλλιεργούμε μέσα μας, αυτό φανερώνεται και στις εξωτερικές κινήσεις μας. Ο άνθρωπος του Θεού, που δεν καλλιεργεί τους πονηρούς λογισμούς, φαίνεται από πολύ μακριά.

Λέει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης : « Αίτια δε και των εσωτερικώς και των εξωτερικώς κινουμένων λογισμών είναι τρία. πρώτον μεν οι δαίμονες. ύστερον δε τα πάθη δηλ. οι πληγές που εφθάσαμεν να λάβωμεν καθ’ έξιν εις την καρδίαν προαιρετικώς ή μισούντες κανένα πράγμα ή αγαπώντες αυτό εμπαθώς. και τέλος η διεφθαρμένη κατάστασις της ανθρωπίνης φύσεως ». ( Ο Αόρατος Πόλεμος, σελίδα 121 ). Είναι δυνατόν όμως να αγωνισθούμε εναντίον των πονηρών λογισμών; Είναι δύσκολο αλλά όχι και ακατόρθωτο. Για να καθαρίσουμε την καρδιά και το νου από τους πονηρούς λογισμούς, χρειάζεται ιδιαίτερη επιδεξιότητα. Απαιτείται υπομονή και διάκριση. Θα πρέπει ο πιστός να μη καταλαμβάνεται από άγχος όταν έρχεται κάποιος πονηρός λογισμός, αλλά να τον εκδιώκει ήρεμα και στη θέση του να βάζει αγαθούς και ωφέλιμους λογισμούς. Ένας άλλος τρόπος αποφυγής των πονηρών λογισμών είναι το να λέμε την Ευχή του Ιησού : « Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με ».

Ο Γέροντας Παΐσιος για τους πονηρούς λογισμούς έλεγε χαρακτηριστικά : « Σε προσβολές λογισμών η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η περιφρόνηση. Να μην του δώση κανείς σημασία. Η συζήτηση με τον λογισμό είναι επικίνδυνη, γιατί και εκατό δικηγόροι να μαζευτούν δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με ένα μικρό ¨ταγκαλάκι ¨ ». ( Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Ιερομονάχου Ισαάκ, σελίδα 487 ). «Ταγκαλάκι» ο Γέροντας ονόμαζε το διάβολο. Οι Γέροντες και όσοι αγωνίζονται πνευματικά, με την πείρα και τη συνεχή νηπτική εργασία, απομακρύνουν εύκολα τους πονηρούς και εμπαθείς λογισμούς. Η καλλιέργεια των λογισμών είναι αυτή που ρίχνει τον άνθρωπο στην οποιαδήποτε αμαρτία. Όταν αρχίσουμε να συζητάμε με αυτούς, τότε σίγουρα θα πέσουμε στην αμαρτία.

Αγαπητοί μου φίλοι, τα λόγια αυτά περί πνευματικού αγώνα κατά των λογισμών, για τους περισσότερους ανθρώπους της εποχής μας προκαλούν ειρωνικά σχόλια και γέλια. Οι σημερινοί σαρκικοί άνθρωποι ούτε καν συζητούν για λογισμούς, αφού αυτούς τους πραγματοποιούν χωρίς να κάνουν τον παραμικρό αγώνα. Με τα έντυπα, τη τηλεόραση και το Ίντερνετ έχει γεμίσει η φαντασία μας με κάθε είδους αισχρότητα. Πονηρά ερεθίσματα μας δημιουργούν πονηρούς λογισμούς. Είναι γεγονός ότι έχουμε να παλέψουμε με ισχυρούς εχθρούς. Γι’ αυτό στη θέση των πονηρών λογισμών ας βάζουμε πάντα λογισμούς ιερούς. Ο αγώνας στην αρχή θα είναι σκληρός. Δεν το αμφισβητούμε. Χρειάζεται όμως υπομονή κι ελπίδα. Έτσι μόνο θα απαλλαγούμε από την πονηρή σκέψη και τότε στην καρδιά μας θα ενθρονισθεί ο Θεός.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.